وی ادامه داد: پیش از سال ۱۳۹۷ سالانه ۲۸۰۰ تن شاه میگو از دریاچه سد ارس برداشت می شد و هر کیلو از آن در بازارهای آسیایی و اروپایی با قیمت ۱۲ دلار به فروش می رسید.

قریشی، مدیرشیلات و آبزیان آذربایجان غربی نیز در این خصوص اظهار داشت: علاوه بر شاه میگوی دراز آب شیرین، جمعیت دیگر ماهیان مانند ماش ماهی، زرد پر، سیاه ماهی و تاس ماهی نیز به شدت کاهش یافته و منقرض شده است.

صادرات شاه میگوی ارس به بازارهای خارجی پای سرمایه گذاران بخش خصوصی را هم به میدان بسته بندی شاه میگو باز کرده بود که کاهش جمعیت این گونه ارزشمند، تنها مرکز بسته بندی شاه میگو در شمال غرب کشور را نیز با ۱۶ نفر کارگر به تعطیلی کشاند.

وی ادامه داد: مصوبه هیات وزیران در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷، وظیفه حفظ و نگهداری شکارگاه­ها و فضای حیاتی جانوران وحشی و حمایت از آنها در برابر صید و شکار بی رویه را بر عهده سازمان حفاظت محیط زیست گذاشته است.

یوسفی، رییس اداره نظارت بر حیات وحش محیط زیست استان آذربایجان غربی در خصوص اقدامات انجام گرفته برای افزایش جمعیت شاه میگو گفت:  محیط زیست با همکاری شیلات، علاوه بر ممنوع کردن صید این گونه ارزشمند، برای نخستین بار در کشور زیستگاه­هایی جدید را علاوه بر دریاچه سد ارس برای تکثیر مصنوعی و نیمه مصنوعی شاه میگو با هدف حفظ ذخایر این گونه ارزشمند ایجاد کرده است.

در حال حاضر ۹ درصد آبزیان کشور از دریاچه پشت سدارس شهرستان پلدشت صید می شوند و در صورت ادامه صیدغیرمجاز و از بین رفتن ذخایر رودخانه، این رقم به شدت کاهش خواهد یافت.

شاه میگو که به آن خرچنگ دراز هم گفته می‌شود، دارای پوسته سختی از جنس کتین است وچهار جفت پا برای راه رفتن و یک جفت چنگال بسیار قوی برای خوردن غذا دارد. وزن شاه میگو در زیست محیط ارس بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ گرم است با این حال در برخی منابع از شاه میگوهایی با وزن ۲۰ کیلوگرم نیز سخن به میان آمده است.

شاه میگو دارای آبشش است و در اعماق آب لابلای سنگ‌های بستر دریاچه یا رودخانه زندگی می‌کند و در محیط خشکی مانند ماهی تا موقعی که آبشش‌ها رطوبت خود را از دست نداده اند زنده می‌ماند. زاد و ولد شاه میگو از راه تخم ریزی است و تعداد متوسط تخم‌ها در هرشاه میگوی مادر ۲۰۰ عدد است که به وسیله اسپرم‌های ذخیره شده دربدن مادر بارورمی شوند و با چسبیدن به پاهای مادر دوران رشد خود را سپری می‌کنند.

زیست‌گاه اصلی این آبزی در سرچشمه‌های رود ارس در خاک ترکیه و ارمنستان قراردارد و از طریق جریان رودخانه به داخل ایران انتقال یافته و به سبب شرایط مساعد زیستی، در دریاچه پشت سد ارس تکثیر شده است. هم اکنون دریاچه پشت سد ارس زیست گاه منحصر به فرد شاه میگو در کشور به شمار می‌رود.

شاه میگو یا خرچنگ دراز آب شیرین در فرهنگ غذایی مردم ایران جایگاهی ندارد. فتاوای شرعی که در باره مصرف این آبزی صادر شده است غالبا دال برحرمت آن است، اما در ممالک اروپایی و برخی کشورهای آسیایی از جمله چین و روسیه شاه میگو به عنوان یک ماده غذایی کامل گران قیمت و حتی اشرافی مورد توجه واقبال است.

مواد غذایی سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلف از جمله کلسیم، ید و پروتئین شاه میگو را حتی تا حد یک غذای درمانگر با خواص پزشکی ممتاز بالا برده است.